Pan Jan mieszkający na osiedlu Mikołajew na Bałutach z wykształcenia jest biologiem, geodetą i księgowym – przed emeryturą pracował we wszystkich tych zawodach. Zarobkowo zajmował się także stolarstwem (a dokładniej – renowacją mebli), w ramach którego realizował swoje artystyczne i rękodzielnicze zacięcie. Japońską sztuką tworzenia prawdziwych dzieł z papierowej koronki zainteresował się mniej więcej osiem lat temu.

- Po śmierci żony szukałem czegoś dla siebie, co zajmie mi czas i czym będę mógł zająć myśli – wspomina łodzianin. – Wtedy koleżanka podpowiedziała mi, że istnieją Domy Dziennego Pobytu, czyli takie specjalne placówki, z których mogą korzystać seniorzy, więc się zapisałem. W ramach organizowanych dla nas różnych zajęć i prelekcji znalazła się też i taka poświęcona japońskim wycinankom z papieru.

Pan Jan przyznaje, że bakcyla połknął od razu. Po powrocie po prelekcji do domu zaczął wyszukiwać w internecie jak najwięcej informacji na temat tworzenia obrazów z użyciem nożyka i papieru, a także oglądać filmiki instruktażowe.

- Początkowo jak się przyglądałem tym wycinankom to wydawały się mi one bardzo trudne, wręcz niewykonalne – opowiada Pan Jan. – Pewnego dnia stwierdziłem, że dość już tego oglądania i że powolutku spróbuję zrobić własnoręcznie. Siedziałem chyba kilkanaście godzin ciurkiem i w tym czasie powstał kot z nastroszoną sierścią. Wyszedł mi za pierwszym razem! Radość była wielka.

Od tamtego czasu senior ma na swoim koncie już prawie 4 tys. najróżniejszych, papierowych dzieł sztuki. Są wśród nich m.in. takie przedstawiające roślinność (m.in. kwiaty i drzewa), zwierzęta (ptaki, konie, ryby), statki, samochody, motocykle, baletnice, ale także portrety (w tym takie powszechnie znanych osób) czy azjatyckie (np. japońskie) postacie. Każde takie dzieło powstaje z użyciem kartki papieru o formacie A4 oraz specjalnego nożyka (skalpelu). Potrzebna jest jeszcze specjalna podkładka, przygotowany wcześniej samodzielnie lub zaczerpnięty z internetu szablon (projekt) oraz specjalna opaska na głowę wyposażona w szkło powiększające i latarkę, by wszystko dokładnie widzieć.

- Jak już zaczynam, to bardzo trudno się mi oderwać, dopóki nie skończę – mówi łodzianin. – Zawsze zaczynam od najtrudniejszego elementu do wycięcia i po kolei zmierzam do końca, czyli do tego, co jest najłatwiejsze. To zajęcie wymagające sporo cierpliwości i precyzji, ale mnie bardzo uspokaja, sprawia dużo frajdy i daje ogromną satysfakcję. Dlatego potrafię tak siedzieć i wycinać długimi godzinami. Ale w międzyczasie robię sobie przerwy, bo jak ręka albo wzrok zmęczy, to i o dokładność trudno. A jak się ręka człowiekowi omsknie niewłaściwie, to nie zawsze da się to już naprawić. W ogóle podczas tego wycinania zaczęły pobolewać mnie takie mięśnie palców, o których wcześniej nie miałem pojęcia, że w ogóle istnieją.

Prace Pana Jana można było podziwiać do tej pory podczas ekspozycji m.in. w miejskich bibliotekach. Część została podarowana znajomym, a część sprzedana. Cały czas powstają jednak nowe, ponieważ senior spędza obecnie każdą wolną chwilę na „dłubaniu w papierze”.

- Jedyna wada tego wycinania jest taka, że mimo moich wielu starań i sprzątania, w domu mam ciągle wszędzie pełno papierowych, drobnych karteczek – mówi senior.

*****

Z Domu Dziennego Pobytu przy ul. Narutowicza 37 (prowadzonego przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Łodzi) korzystają obecnie 64 osoby – 39 kobiet oraz 25 mężczyzn.